-
1 błądzić
глаг.• блуждать• бродить• скитаться• странствовать* * *1) (mylić się) заблуждаться2) (popełniać błędy) ошибаться3) (błąkać się) блуждать, разг. блудитьoddawać się rozpuście, łajdaczyć się блудить* * *błądz|ićbłądzę несов. 1. ошибаться, заблуждаться;\błądzić jest rzeczą ludzką человеку свойственно ошибаться 2. блуждать;\błądzić po lesie блуждать по лесу;
oczy \błądzićą глаза блуждают+1. mylić się 2. błąkać się
* * *błądzę несов.1) ошиба́ться, заблужда́тьсяbłądzić jest rzeczą ludzką — челове́ку сво́йственно ошиба́ться
2) блужда́тьbłądzić po lesie — блужда́ть по́ ле́су
oczy błądzą — глаза́ блужда́ют
Syn:mylić się 1), błąkać się 2)
См. также в других словарях:
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
